Les hores d'un doblax

Fotograma de la pelicula con cachu del diálogu publicáu n' Interviú

Tinía ganes de falar del doblax de “La nueche de los muertos vivientes” pero quixe esperar a que se proyectara como colofón de la Vagamar de Xixón d’esti añu, cosa que pasó’l 25 setiembre. La verdá ye que fora una esperiencia perbona. Yera la primer vegada que me metía nun telar d’esa triba y persabía, como tolos amigos que mos punximos a les ordes d’Illán Gonzali, que tiníamos que facer un bon trabayu. Toos yéramos bonos aficionaos al cine ya firmes partidarios de la normalización de la llingua asturiana y de la so oficialidá, pero toos tamién profanos nestes xeres y, dalgunos de nós con voces non precisamente mui cinematográfiques. Pero toos sabíamos –ya especialmente los más vieyos- lo que mos tábamos xugando. Tábamos obligaos a facer les coses bien pero dengún de nosotros podía asegurar el resultáu. Esto nun yera facer l’indio vistíos con pelucones o dir de viquingos muertos o de nazis alloriaos, como fixéramos naquella llocura –estraordinaria tamién polo bien que lo pasamos- del bizarru cortumetrax “Berserk”.

La verdá ye que fora un trabayu en sestaferia. Nun garramos la versión española como modelu sinon la orixinal inglesa. Anque la torna recayó fundamentalmente en Berto Peña, toos nós metimos cacipla nel asuntu. Yo, por exemplu, modifiqué dalgunos términos en función de cómo furrulen determinaes custiones de defensa y seguridá en Pensilvania, lo mesmo qu’Humberto Gonzali camudó dalgunes estilístiques lliteraries o Chus Parrado contribuyó col so enorme conocimientu del lliguax cinematográficu. Y, más importante, tolos dobladores aportaron unos coloquialismos ya unos dialectalismos que muncho aidaron a llograr una llingua natural y bien encadarmada. Eso fixo, por exemplu, Raúl Coballes, con unos xiros urbanos de los barrios obreros de Xixón estraordinarios.

Los que me conocen saben que soi perfeccionista y que teo una capacidá descomanao p’alcontrar defectos nes coses que faigo. Ye verdá que los alcuentro nesti doblax –¿cómo diba ser d’otra forma n’un trabayu como esti, d’unos cuantos “amateurs”?- pero tamién pienso que la versión asturiana ye de más calidá que la española. Nun somos los dobladores asturianos piores que los españoles, tampoco meyores, pero sí que ye verdá que la nuesa versión ye muncho más fiel a la orixinal.

Un miéu que tiníamos yera la reacción del públicu. Lo primero yera cómo superar una circunstancia nun esperada: el día que presentábamos la película, a esa hora, concretamente, coincidíamos col partíu del Sporting col Valencia. Amás en casa. Dempués nun tiníamos mui claro cuála diba ser la reacción viendo a un negru falando n’asturiano o a un “sheriff” medio faxistoide faciendo lo propio. Yo pensaba naquella serie de “Dallas” doblada al gallego y cómo la xente, los mesmos gallegos, escarayábense colo de “Xota Erre”. Y, p’acabar, tinía miéu a que los amigos entamaran a pegar risotaes sintiendo a un negru cola voz de Berto Peña, un periodista cola mía o un cabrón con pintes cola de Chus Parrado. Pongo estes tres voces porque son les más identificables pa la xente de nueso, los “asturianistes” en xeneral.

Pero too marchó perbién. La sala taba enllena. Nun había nin una butaca vacía y con xente nos pasiellos. Hebo dalgún güelpe risa cuando “national army” fora traducío por “guardia civil” pero dengún por custiones llingüístiques. Hebo un aplausu grande al finar la película. Pero, riba too, fora pa nós mui emocionante sentir l’aplausu de dos o tres minutos cuando, dempués de los créitos, apaecieron los nomes de los dobladores, cuasi toos ellí presentes. Por cierto, qu’ellí taba como espectadora Chelo Vega, directora xeneral de política llingüística. Saliera mui contenta y namái espero que, nel pocu tiempu que yá-y queda y con una aminorgación presupuestaria en condiciones, piense na importancia d’estes coses.

La recuperación llingüística d’Asturies, la verdadera y non la impostada, acaba dar un pasu. Una empresa, Gonzali Producciones –yo prefería Gonzali Productions o Gonzali Enternaiment pero nun tengo acciones na productora y nun toco pitu dengún-, fixo lo que tien de faer una empresa: invertir perres ensin esperar a que too caiga de les instituciones. Nuna Asturies onde cuasi naide fae nada ensin una previa promesa de subvención, esta inicativa ye pa tener mui en cuenta. Pero, a la escontra de lo que munchos creen, hai otres iniciatives n’Asturies. Ehí ta la revista “La Sidra”, qu’entamó igual; la editorial Picu Urriellu, a la que nunca subvencionaron hasta esti añu; la editorial Espublizastur; etcétera. Curiosamente, con toes estes empreses teo yo rellaciones. Rellaciones intelectuales, ¿eh?, que nun soi accionista de denguna.

La preba de que la traducción de la película de Romero ye importante ye qu’esta selmana la revista “Interviú” dedicára-y tres páxines. Ya eso ye relevante por dos coses que son complementaries. D’un lláu namás el fechu de que la revista con mayor tirada’l reinu se preocupe d’esto, viaxen dos periodistes a Xixón y mos entrevisten a unos cuantos “alloriaos” ye dalgo importantísimo. Creyo, y nun me paez tar enquivocáu, que dende los años setenta, cuando lo fixera la revista “Triunfo”, nunca la prensa española se preocupó por esta nuesa llingua minorizada. Pero tamién ye importante que un miyón o un pocoñín más de persones –esi ye l’impactu que paez tener “Interviú”- van saber que l’asturiano esiste y que hai xente que ta dimpuesta a defendelo hasta onde seya mester.

Fixéramos un apueste más nel camín de la normalización. Pa nosotros ye mui importante, cuasi un cumiu arreblagáu. Pero nun ye tanto. Ye un pasín nun camín llargu y abegosu. Pero hai una cosa que nun me prestó nada y que quiero que se valore no que val, nin más nin menos. Los periodistes d’”Interviú” entrugaron a la nuesa academia. Nun sé a quién. Y la rempuesta fuera un “nun sabemos”. Pero ye que pa saber lo meyor ye dir a la proyección de la película, cosa que nun fixeran. Ellí, na primer película llarga nortiamericana doblada al asturiano nun taba naide de la directiva de la nuesa academia, que sigue “ensin saber”. Y si la nuesa academia “nun sabe” de lo que ta anovandose na llingua asturiana va ser custión de que piense cuala ye la so misión.

Quédame una última custión: falar d’Illán Gonzali. Ye mui mozu, igual demasiao, colo que puede entrar nesi “parnasín” nel qu’entraron tantos autores que se vieron como Pessoa, John Huston, Miller o Böll con ventipocos años. Espero que nun caiga nesi erru. Virtues tien pa medrar y salir p’alantre. Y, dende la mio “mocedá acumulada” ya’l cariñu personal que-y teo, naguo, non porque nun tea problemes y contradicciones, sinon porque los tea y seya p’amarralos. La cultura d’esta vieya nación quedará más afitada.

Comentarios

  1. Como dicía L.luis Fernández nel anterior post: independencia de criteriu. Esti home tan lleal siempre a l'Academia nun tien empachu en criticala públicamente. Por cierto, el doblaxe mui bonu. Yo tuve nel cine el 25 setiempre.

    ResponderEliminar
  2. Norabona a tolos que participastis nel proyectu. Lo que comenté nel post anterior val pa ésti, asina que nun me repito.

    ResponderEliminar
  3. Nun me presta ver a David criticando a l'Academia. Pero sí ye verdá que ta alloñándose de la realidá social d'un tiempu p'acá. Confío en qu'esto seya un disgustu puntual o una incomprensión. David ye lleal y nun cambia de posición por una cosa puntual o un calentón. Y lo de la película, mui bien. Nun la ví. Espero vela en Villaviciosa.

    ResponderEliminar
  4. Por supuesto que sigo onde taba, pero un disgustín si que tuve. Lo de la película llevaba anunciao un montón de díes. Pero, en fin. Nesti mundiu de nueso facemos estes coses. Y disgusteme particularmente porque, nun sé si por obligación o non, ehí taba la directora xeneral d'un gobiernu que fae lo que fae cola nuesa llingua. Por embargo nun taba la única institución que mos recuerda que somos un país.

    ResponderEliminar
  5. Norabona por esta iniciativa y, como dicía Xanu'l Caborniu, les coses bien feches queden y los engochadores de la rede lo que queden ye olvidaos.

    ResponderEliminar
  6. Esti blog y el de Xuan Xosé son los únicos de políticos asturianos , que falen de les coses qu'importen a la xente e intenten buscar soluciones o dar el so puntu de vista . Ta claro que nel nacionalismu asturianu , solo hai dos políticos de verdá el señor Xuan Xosé y el señor Rivas .
    ¿Au tan los blog de Rafa Palacios , Felechosa,Zapico , Llope, Valledor,Arbesu, Marcos Abel o Xicu Yepes? ¿De qu'escribe esta xente? ¿que son agrafos como diz Gabino?. !Ai! si hubiera media docena como XX y otra media como DR otru gallu cantaría .

    ResponderEliminar
  7. Rivas o Xuan Xose, pueden estar equivocados o no pero se han mantenido fieles a unos principios, en los que creen y no se han movido de ellos. Uno asturianista y el otro nacionalista, que decir de otros compañeros suyos de viaje, como por ejemplo el concejal de moda en la ciudad de Oviedo, Arias-Cachero que en veinte años pasaron por:
    CAI-XNA-UNA-LA-URAS-PP.... cinco o seis partidos políticos, pasando del nacionalismo asturiano al nacionalismo español. Hay mas como este personaje lo pongo a el de referente porque era el gran mirlo blanco del asturianismo, según decían algunos gurús/profesores de la universidad d'Uvieu .Los que se reían del bable que utilizaba XX en la Xunta Xeneral y decían que eso no era ni bable ni nada, ¿podrían decirme que bable hablaba Cachero en el Ayuntamiento de Uvieu? . El tiempo da y quita razones y pone en su sitio a los.........

    ResponderEliminar
  8. David vien siendo coherente desde siempre. Claro que cambió dalgunes opiniones porque si pensara lo mesmo agora que cuando taba d'estudiante en Conceyu de Madrid ye que sería fatu. Entró na política por responsabilidá, nun enmierdó como otros y salió sin descalificaciones nin insultos y con gran respetu pa los sos compañeros. Munchos vieron indecisión o mieu pero, como diz l'anterior, el tiempu pon a tol mundu nel so sitiu. Ye prestoso ver estos sofitos cuando sabemos que tan dandoi hosties desde hai un tiempu. David, como siempre contigo. Supongo que sabes quien soi. Una tarde en Colunga, sidra Crespo y un llibru de Chomsky.

    ResponderEliminar
  9. Ta claro, Xuan Xosé y David Rivas de lo meyor que tenemos nel nacionalismu y nel País. Amás Xuan Xosé fue'l primer y únicu diputau nacionalista na Xunta Xeneral hasta'l momentu y tratáu él como'l PAS inxustamente, na mio opinión, pol nacionalismu/asturianismu estraparlamentariu y pola ALLA, Riaño-Arias. A ver estos cuándo saquen un informe sobre l'usu que ta faciendo'l diputáu internacionalista Roberto Colunga del "asturianu", si eso que fala se pue considerar asturianu. El PAS que foi l'únicu que consiguío coses REALES Y TANXIBLES en defensa de la llingua y la identidá nacional foi'l castigáu, y los mentirosos y peselbreros premiaos. La xugada a los pro-IU y demás izquierdistes (a seques) que van llueu de nacionalistes salió-yos bien al final.

    ResponderEliminar
  10. Agradézovos muncho les opiniones tan afalagadores pero nun me paez que la mio llabor seya tan meritoria. Tengo, como tol mundiu, un puntín de vanidá pero nun suelo perder el contactu cola realidá. Hai muncho xente n'Asturies que trabaya y que trabaya bien, namás que, como ye cuasi inevitable, les babayaes y les simplayaes acabamos por sabeles toos. Yo pasé al frente d'una organización unos cuantos años y pueo asegurar que la mayoría de los que taben comigo yeren -y siguen siendo- persones trabayadores, honraes ya intelixentes. Conozo a cuasi tolos miembros de l'Academia y pueo dicir lo mesmo. Escritores, músicos y creadores en xeneral conozo menos, pero los que conozo son -gustos al marxe- xente capacitao ya esmolecío pola cultura asturiana. Lo qu'hai nesti momentu ye una triba secuestru pola parte d'un grupín atrabiliariu que piensa que, por exemplu, nun ye mester falar asturiano, qu'abasta con escribilo. Traducción d'esta observación: lo importante ye qu'haiga perres pa escribir, faer películes, montar aconceyamientos d'escritores, ya eses coses. Nesti aspectu sí tenéis razón: yo teolo mui claro y siempres lo tuve.

    ResponderEliminar
  11. Xaldu diz:
    David mira lo que diz Xuan Bello na so cabera autoentrevista en Les Noticices:

    Como nun quería faltar al cortexu, autoentrevistéme. L'autoentrevista, por cierto, ye un xéneru n'alza n'asturianu, sobre too n'internet, anque poques veces se señala y se disimula como si dalquién la fixera. Equí nun s'escuende que falo comigo mesmu; perdonen, así qu'así, l'exerciciu de solipsismu.

    A ti ¿que te paecen estes coses?

    ResponderEliminar
  12. ¡Yá me cazaron! Pero, falando en serio, de xuru que tién parte de razón. Pero yo nun creyo que seyan esactamente "autoentrevistes", sinon cuestionarios apautaos con terceres persones, pa dar un aire más abiertu pero ensin perder lo que quier dicir l'entrevistáu. Ye una práctica mui emplegada en política y delles veces nin tan siquier respuende l'entrevistáu sinon un equipu de profesionales contrataos. Ye difícile detectalo pero hai dalgunos elementos, el más ellemental el que nun haiga denguna entruga comprometía o que nun haiga denguna "protesta" por parte l'entrevistador. Y queda otra directa: rastrear a les persones. Que nun les alcuentres nun significa que nun esistan (ye mui corriente que pa internet t'entrevisten estudiantes o becarios) pero si los alcuentres queda claro que ye una entrevista verdadera. Agora bien, a mín paezme perder el tiempu dir de policías de la rede. Allá cada cual colo que piense que ye la verdá y la honestidá. Por poner un exemplu claru: ¿por qué va ser menos verdadera l'autoentrevista de Bello que otera fecha a Bello por un compañeru de Les Noticies?, ¿por qué va ser más deshonesto que yo practique un solipsismu o que m'entreviste un periodista que, casualmente, ye fíu d'un sociu míu? Too será lo que seya en función de la honestidá de Bello o la mía o, d'otra banda, quien corra colos costes d'esi exerciciu d'autopromoción, aunque esti ye otru cantar. Pero que conste tamién qu'a mi nun me molesta. Paezme un xéneru mui guapu, munches vegaes más que tantu artículu insoportable.

    ResponderEliminar
  13. Pallabres de David Rivas, desapercibíes seguramente: lo honesto ye.... "qien corra colos costes d'esi exerciciu d'autopromoción". Ehí ta'l problema. Caún qu'escriba lo que quiera, que s'autoentreviste o que lu entreviste un amiguín. Pero la entruga ye ¿quién te paga? Y resulta que a esti Bello pagamos-y los asturianos. Hai amiguin, eso ye otra cosa. Nun vayas de gallu porque t'entrevisten o faes autoentrevistes con cargu al presupuestu. Lo importante nun ye si la entrevista ye verdá, lo importante ye quien paga.

    ResponderEliminar
  14. Esi ye l'asuntu. Si Menganu entrevista a Fulanu, Fulanu fala de la obra de Perenganu, Perenganu tien una columna nel periódicu dedicada a Menganu y asina selmana tres selmana, nun pasa nada. Agora, si lo pago yo con impuestos entós ye otra cosa.

    ResponderEliminar
  15. Bueno David
    Ver a Cascos como muerto viviente o resucitau si que es una película de terror asturiano y da mucho mas miedo (o risa)
    Me hubiera gustado ver vuestro doblaje de la Noche de los Muertos Vivientes.
    Para el año que viene os propongo hacer lo mismo con una mexicanada de Miguel Morayta,tenemos pendiente hacerle un homenaje,Me imagino los dialogos en asturiano haciendo falsete del tono tipico de las peliculas mejicanas. cuenta conmigo para tal desproposito.
    Un abrazo
    Juan Merinero

    ResponderEliminar
  16. Cascos volviendo del más allá y Les Noticies como órganu oficial del casquismu. ¿Esiste la casualidá?

    ResponderEliminar
  17. Hai un artículu perinteresante n'Asturbulla sobro estes folclóriques del réximen, esti asturianismu subvencionau que odia a la xente normal y desconoz lo que ye el nuesu pueblu. Fai una reflexón mui guapa sobre la necesidá de señalalos col deu como los vendíos que son.

    ResponderEliminar
  18. Lleí esi articulín. Mui bien. Ha qu'entrar en "n'asturianu" y "cultura". ¿Por qué será que llegamos a esti alderique a partir d'un comentariu de Xuan Bello? Tic, tac...

    ResponderEliminar
  19. Home por favor esti articulo fiede a Vilareyo que tira p’atrás , nun me fastidie-ys. Ye totalmente destructivu y vuela toles pontes, que ye lo menos que necesita l'asturianu y l'asturianismu. Sumar y no restar ye lo qu'hai que facer y eso val pa Bello tamién.
    Hai xente que ta mui malina de verdá.

    Churchill

    ResponderEliminar
  20. Nun sé de quién será esi artículu, pero estráñame muncho qu'Asturbulla, una páxina seria polo xeneral, espublice anónimos. Podemos tar d'alcuerdo o non colo que diz y a dalgunos prestará-yos particularmente, pero comparto la observación de Churchill. Agradézovos a los amigos que saquéis esti tema pa contraponelo a les mios posiciones ya entiendo que teis -teamos- fartos de munches coses, pero esi nun ye'l camín, y menos agora. Si dalgún aprecia la mio posición ye porque, ensin dexar de criticar cuando lo creyo comeniente, nunca escribo nesos términos. Esti blogue, por supuesto, va siguir igual pero nun caigamos -polo menos muncho- no que criticamos nos demás.

    ResponderEliminar
  21. Entiendo bien a David Rivas pero la so forma de facer les coses nun tién que ser la de toos nosotros. Churchill, cuando llames a la tranquilidá va respondete la xente como Rivas o como yo mesmu pero los babayos folcloricos del réxime ya amosaron el noxu a to lo que ye asturiano, quitando lo que yos da perres. Nun t'esfuerces que to va dar igual. Por eso nun ta demás dar hosties. Si nun lo fae Rivas pa non enmierdar el so blogue vamos faelo dalgunos que pensamos como él pero que tamos notres posiciones.

    ResponderEliminar
  22. Llevamos trenta años dándonos hosties ente nos joder . Con pijaes y guerres ensin xaciu que nun mos permiten avanzar . Un exemplu ¿acuérdeste de la que se monto cola manera de falar de Xuan Xose na Xunta Xeneral? ¿acuérdeste de que foi L'Academia a ver que yera lo que falaba aquel home? . Pa que sirvió tou aquello , dígotelo yo pa na , pa engochar y pa torgar voluntaes al proyectu . ¿En que falaba Valledor y sobre tou en que coyones fala Colunga? viste a L'Academia dir a la Xunta ni esprecetar so lo que fala'l diputáu Colunga? . A que tamos xugando , a que se sienten na Xunta UPYD? venga ya joder qu'esto nun ye un xuegu , ASTURIES TA A PIQUES DE MORRER JODER QUE YE LO QUE NUN S'ATALANTA D'ESTO. Dexémonos de pijaes y a entrar nes instituciones de gobiernu yá o desapaeceremos como pueblu.
    YA VALIÓ . UN POCO DE CHAPETA ,RESPETU Y PATRIOTISMU DEL DE VERDÁ NUN SERÁ MUNCHO PIDIR NON?

    ResponderEliminar
  23. Tien muncha razón l´anterior comentarista. Que si Vilareyo, que si un anónimu dixo esto o lo otro, que si Asturbulla. Lo importante ye lo que se diga, si ye xusto o non, lo demás son bobas, David.Lo importante ye apuntar quien son los vendíos al réxime y frenar la españolización. Y dende esti blogue ta frivolizándose asgaya. El que quiera criticar a Vilareyo ha aportar les sos razones, dame igual el nomatu que gaste. Tamos morriendo como Pueblu, y han pidise a toos más responsabilidá pa cola patria.

    ResponderEliminar
  24. Esti blogue siempres se calterizó por cuntar con participantes que razonaben les sos posiciones y en mui poques ocasiones se perdieron los estribos. A la mesma vegada yo siempres intenté nun dar pie a alderiques ermos ya insultantes, cosa que pienso que, polo xeneral, conseguí. Dende un mes pacá mas o menos hai entraes non precisamente mui constructives pero mantuve la norma de nun esborriar nada. Fáigolo porque creo na llibertá d'espresión y tamién porque nun voi tar entrando cada dos hores pa inspeccionar los testos. Camiento qu'esta situación ye frutu del nerviosismu qu'hai nel asturianismu y, más concretamente, nel nacionalismu asturianu, porque obsérvense movimientos iguales en cuasi tolos blogues, periódicos dixitales y periódicos de papel. Voi caltener el mesmu criteriu qu'hasta agora porque supongo que'l sarampión pasará. Pero si apreciáis les mios opiniones no que valen procurái evitar delles maneres que son aquello. Un saludu.

    ResponderEliminar
  25. “Lo importante ye facer país” , lo demas son ganes d'enredar y folgazanería que nun va dir a niundes . Esto nun ye un xuegu ente diferentes capiyes de xente d'una mesma ideoloxía(por poner un exemplu nun tamos falando de si unos son del PCE o del PCE(ML) o del PCE(R) o del PCOE , OCE(BR) ,PTE... infinito) non eso ya lo dexaron claro los monty python cuantayá. Aquí hai que trabayar a comuña porque Asturies ta morriendo y si non facemos llabor va desapaecer. Bastante m'importa a mi axustar cuentes con naide, cuando Asturies seya una provincia mas de cultura castellana como Segovia por exemplu . ¿Ye eso lo que queremos? cuido que non y David menos que naide . Los que tais tol santu día , queriendo axustar cuentes con nun se sabe quien , tendréis que reflexonar y priorizar que ye lo importante . Lo que nun podéis siguir ye siendo un pilancu pa que les coses avancen nin tan siquier condicionar el proyectu d'una xuntura del asturianismu políticu pa llegar a les instituciones .

    Pin Fanosa

    ResponderEliminar
  26. D'alcuerdo con Pin Fanosa. Ye más, dame la sensación qu'estes entraes nel blogue de David o polo menos dalgunes, responden a una voluntá d'estrozar uno de los pocos blogues que furrulen ensin bilordios y enmierdes. Amás ye'l blogue del únicu nacionalista qu'apostó públicamente por la mayor xuntanza posible. Pa mi que nun esiste la casualidá. Tamién puede ser que quieren facer que David retire el blogue como paez qu'anuncia si esto sigui asina pa que dexe d'esistir nesti mundín. Sigui molestando a dalgunos porque otros siguimos pensando que ye clave pa una unidá verdadera.

    ResponderEliminar
  27. ¡LLAMADA A LA XENTE!14 de octubre de 2010, 21:20

    Nun taría de más que los qu'entramos habitualmente nesti blogue, anque nun opinemos siempre, demos el nuesu paecer. Nun queremos cibergamberros nesti blogue nin notros asemeyaos (namás que dos o tres) con perfiles asemeyaos. David Rivas tien un blogue mui guapu pero tamién se fae coles intervenciones de (tuve repasando) Palos na Romería, Churchill, Xanu'l Caborniu, Vampirella, Yomesmu, Polesu, Voltaire, Doctor Watson (esti ye nuevu), Cxb, Andechu, Sandra, Mino, Maliayés, Asturtxale, Noli me Tangere, Juan Merinero, Solsticiu, Andolina, Treboniano, Pin Fanosa, Vieya Conseya y otros anónimos. Dempués de bastante tiempu nun vamos dexar qu'esti blogue (y, repito, otros asemeyaos) muerra porque l'autor quede fartucu de babayaes adolescentes y, lo que ye peor, non tan adolescentes. Nun creo que Doctor Watson ande mui desencamináu.

    ResponderEliminar
  28. David ni putu casu a los gamberros o ciberzoquetes .Mira nel asturianismu hai un políticu que ye XXSV y nel nacionalismu l'únicu políticu que tien bagar y valir yes tú .Hoi nel estáu de la risión(región) , Arheces metío-y una llueta a Roberto Colunga que puedes flipar . Llamólu de too , transfuga , xeta y que nun-y había serbio nada tolo qu'había viaxao nos 7 años nel gobiernu.Arheces ye un perro , pero ye un políticu con mayúscules y a esti probín que ta faciendo de testaferro de Rafa Palacios metío-y una panadera de tres pares . Colunga quedo a veles venir y pa muestra mira lo que pon na so muria del feisbuk :
    Roberto Colunga Fernandéz
    Un tipu que colo del congresu de Perlora pol M-L que agora atópase na ala de la derecha del PSOE sofitando polítiques neolliberales al serviciu de la banca y la derecha internacional, atrévese a dicinos que somos unos tránsfugas cuando'l sabe que ye mentira y entós el va ser un traidor.
    Mire señor Areces yo non se si voi tar dientro d ...'un añu pero lo que si ye fixu ye qu'usté ¡non¡.
    A ver si tú entiendes daqué .¿Que tien que dicir un académicu d'esto ? ¿ye asturiano? ¿que diz l'academia? . Lo peor nun ye lo que diz sinón como lo diz que da pena y dolor . Bueno nun te quiero aburrir si tienes interés nel tema mira los videos na paxina de la TPA . D'otra banda tengo que dicite que tas creando escuela , güei nel mesmu debate , el cabezaleru d'IU J.iglesias utilizo'l termino de Reinu d'España . David nin se t'ocurra pesllar el blog . A ver si vamos tener que quedar en manes de sectarios y mediocres , fai el favor .

    Carlos Prieto

    ResponderEliminar
  29. Esti blog podrá pesllar :

    1ºCuando los escolinos d’Asturies tean escolarizaos dafechu na so llingua.
    2ºCuando'l país tenga unos medios de comunicación propios , dafechu n’asturianu y axeitaos a lo que'l país necesite .
    3ºCuando Asturies tenga una norma llegal que garantice la so soberanía .
    4º Cuando tenga un gobiernu que defenda use y desendolque la cultura y la llingua de so.
    En definitiva cuando seya un país normal . Mientres eso llega , necesitémoste David , aquí del nuesu llau , faciendo país dende la xenerosidá , frente al sectarismu y l’embliguismu y sobre too l'adanismu .

    A veces pienso como sedría l’asturianismu si xente como Pin Alvarez , Roberto Quevedo , Xuan Cándano , Antón Fuertes , Pepe Bimeda o tú mesmu hubiere-ys llevao'l timón d'esti barcu . Yo pienso qu'l'aldu hubiere sío otru y hubiéremos llegao a bon puertu y non como agora qu'unos cíen y otros boguen y tamos dando vueltes en redondo col aldu puestu a los cantiles en vede a puertu .

    Un día con mas vagar voi contate la normalización que Pin quería pal asturianu y el papel que teníemos que xugar los occidentales nesa normalización (eso va pal que-y molesta que s'escriba nos diferentes dialectos de la llingua asturiana y fala d'honestidá).

    Que bona semiente y meyor collecha Conceyu Asturies.
    Churchill

    ResponderEliminar
  30. David, esti blogue ye de cabecera pa mi, anque nun comente, nin se te pase pela tiesta pesllalu.
    Otra cosa, Carlos Prieto, nun me parez que seya bono treslladar coses de facebook (menos pa nun dexar les vieyes zunes) a otros llugares, ye vuelta a enredar, sacar les coses de fuera de contestu... A la fin torga una xuntanza lo más amplia posible.
    Un saludu David

    ResponderEliminar
  31. Nacho relaxa , nun hai nada sacao de contesto nin nada de lo que se punxo ye mentira o bilordiu val? . Tien razón Arheces nes critiques porque el Bloque fue compañeru de gobiernu nos ultimos 7 años , fue compañeru de Arheces non de Llope , Zapico , David o de Marcos Marques .Cada palu.........
    Carlos Prieto

    ResponderEliminar
  32. Llego tarde al debate. David, aplica esa frase que tanto repites de cuando viviste pente los pixuetos: avanti, compañeru, siampri avanti.

    ResponderEliminar
  33. Les entraes nun blogue nun son mui significatives pero reflexen coses. El llamamientu que daquién fixo tuvo ésitu. Rivas va seguir col asuntu, toi seguru. Nun necesita tantu xabón pero prestará-y viendo cómo lu traten en dellos círculos. Ye muncho más peleón de lo que piensen los que lu conocen poco. Ye muncho más valiente de lo que piensen los que too lo xulguen por una decisión política. La valentía demuéstrase nuna vida entera, non n'episodios puntuales poco menos qu'irrelevantes.

    ResponderEliminar
  34. Aux armes, citoyens,
    Formez vos bataillons,
    Marchons, marchons!
    Qu'un sang impur
    Abreuve nos sillons!


    Yo no soy un Le Pen de extrema izquierda. Yo soy un militante revolucionario, consagrado a la destrucción pacífica del capitalismo. Se equivocan quienes dicen que soy el mejor aliado objetivo de Nicolas Sarkozy. La izquierda liberal se pierde sola cuando sigue el camino de la derecha..
    Olivier Besancenot

    David vous êtes un leader, une personne seule avec vos idées peuvent nous sortir de cette zone morte dans laquelle nous nous trouvons. Vous pouvez et devriez être notre Olivier Besancenot, tant au niveau national et dans une perspective sociale clé.
    Honoré Gabriel Riquetti

    ResponderEliminar
  35. Gracies a esti blogue daprendemos incluso idiomes. Toi contigo, Honoré, anque igual yes Pepín o Maruxina.

    ResponderEliminar
  36. Dicen que naide ye imprescindible pero yo nun lo creyo. En determinaos momentos hai persones imprescindibles. Y pienso qu'agora Rivas ye más imprescindible que nunca. Nun sitiu o notru, pero imprescindible.

    ResponderEliminar
  37. David: nun sé si llego tarde a esti debate, o si ye ociosu lo que te voi a dicir, pero YO NUN ME REFERíA A TI cuando falaba de la curiosa tendencia de la proliferación del xéneru de l'autroentrevista. Al mio xuiciu, l'autoentrevista ye un xéneru perfectamente defendible y honesto (una variación del monólogu) si l'autoentrevistáu tien dalgo que dicir. Agora, si nun tien nada que dicir y la cuestión ye aparentar, la cousa, como dicimos per Tinéu, puense severa. Yo les tos entrevistes siempre les atopé de munchu interés, como otros escritos tuyos, y atopé munchos caminos pa la discrepacia nelles (claro que la discrepancia, como sabes, ye'l primer y imprescindible pasu pal alcuerdu). Un abrazu, Xuan Bello

    ResponderEliminar
  38. Un saludu, Xuan, y prestaríame que t'afayares nesti blogue. Lo más seguro ye que la entruga sobro les entrevistes tinía varies intenciones. Respondiendo sabía que me metía nun pequeñu problema porque lo malo del espaciu virtual ye que los tonos piérdense y si nun mides bien les pallabres les interpretaciones pueden ser munches y, lo que ye pior, toes elles posibles. Acabo ver la to entrada por casualidá, porque ye un post antigu. Agradézote la precisión y, ¿cómo non? los tos xuicios sobre les miós opiniones, y tienes razón: la discrepancia bien discutía ye'l primer pasu pal alcuerdu, el previu pal respetu ya'l necesariu pal apreciu personal. Un abrazu pa tí ya un besín pa la neña, que se que vos tien chochos.

    ResponderEliminar
  39. Cuantas voces diferentes dentro del asturianismo. Las peleas pueden convertirse en riqueza, ninguna voz sobra, si viene del corazón. A veces las críticas nos ayudan a mejorar. Hay que saber encajarlas. Destrucción y creación son los dos impulsos naturales, que crean el mundo, que crean también el país, aunque no haya una voluntad ex profeso de crearlo. A veces parece que nos inventamos algo que existe ya de por si, y que no es tan idílico como queremos pretenderlo.

    Hay que bajar de la burra. Ser asturiano no es la panacea. No lo idealicemos tanto, y hagamos planes, no los mejores del universo, sino algunos planes, de alguna manera, aunque no sean perfectos, pueden funcionar. Admitamos que nunca llueve a gusto de todos y demos el brazo a torcer. Cedamos en pro del bien común.

    Los grupos que discuten deben estar juntos.
    Daos un besin, que se decia antes a los niños que se pegaban. Hay que crear iniciativas a las que no les quede más remedio que asistir a todos los grupos diferentes.

    Que haya peleas, que se critique, que salga en los medios. Que se convierta en referente. Que se intente hacer mejor. Viva la sana competencia. Viva la cultura, todas las culturas. Viva La nueche de los muertos vivientes.


    Mazorquita.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario